KOD DA VINCI
19.05 - 8.06
Reżyseria: Ron Howard
Scenariusz: Akiva Goldsman
Występują: Tom Hanks, Jean Reno, Audrey Tautou
W Luwrze zostaje popełnione morderstwo. Jego ofiarą jest kustosz. Zwłoki zostają znalezione w pozycji przypominającej sławny rysunek witruwiański, na którym renesansowy artysta przedstawił idealne proporcje ludzkiego ciała. W zbrodnię zamieszany jest - według policji - profesor z Harvardu, znawca symboliki religijnej. Sprawy komplikują się, gdyż umierający kustosz pozostawił szereg zagadek, które mają pomóc wskazać winnych tej zbrodni i trzech innych popełnionych tej nocy na wpływowych mieszkańcach Paryża. Ale mają też doprowadzić do czegoś znacznie bardziej istotnego.
![]()
Zanim Peter Jackson zaproponował mu rolę długowłosego czarodzieja Gandalfa w ekranizacji "Władcy pierścieni" J.R.R. Tolkiena, Ian McKellen miał już za sobą kilka dekad pracy artystycznej oraz około czterdziestu statuetek i prestiżowych wyróżnień filmowych i teatralnych na koncie.
Urodził się jako drugie dziecko w domu państwa Denisa Murraya i Margery Lois (z domu Sutcliffe), którzy mieszkali na północy Anglii. To właśnie rodzice zarazili Iana pasją do teatru. Gdy miał zaledwie trzy lata, wzięli go po raz pierwszy na inscenizację "Piotrusia Pana" w Manchester Opera House. Gdy miał siedem lat, podarowali mu zabawkowy teatr – z prawdziwą sceną oraz lalkowymi aktorami. Miłość do sceny pomogła mu też rozwinąć starsza o pięć lat siostra Jean. Wspólnie, pod okiem nauczyciela angielskiego - Franka Greene, przygotowywali szkolne przedstawienia oraz sztuki do Hopefield Miniature Theatre. Pierwszą swoją poważniejszą kreację McKellen stworzył już jako 13-latek, grając w sztuce Szekspira "Twelfth Night". Wtedy jednak nie myślał jeszcze, że zwiąże swoje życie z graniem.
W trakcie studiów przez dwa lata wziął udział w 21 inscenizacjach i podpatrywał warsztat takich twórców, jak Derek Jacobi, David Frost oraz Trevor Nunn. Uzyskawszy licencjat, opuścił w 1961 r. Cambridge i zaczął regularnie występować na deskach Belgrave Theatre w Coventry. Trzy lata później, chociaż nie posiadał formalnego wykształcenia aktorskiego, grał już na scenach londyńskiego West Endu.
W stolicy zadebiutował w dramacie "A Scent of Flowers" (1964). Do końca lat 60. jego nazwisko było powszechnie znane w brytyjskim środowisku teatralnym.
W 1972 r. postanowił otworzyć Actors’ Company. Przed kamerą telewizyjną zadebiutował w 1965 r. w produkcji "Sunday Out of Season". W kinie po raz pierwszy pojawił się w 1969 r. i to aż w trzech filmach: "The Promise", "A Touch of Love" oraz "Alfred the Great". Anglicy go podziwiali, ale publiczność międzynarodowa poznała dopiero za sprawą dramatu "Skandal" (1989) Michaela Caton-Jonesa, w którym wcielił się w Johna Profumo, rozpustnego brytyjskiego ministra obrony.
Produkcja przyciągnęła uwagę Amerykanów. Zaczęli oni zapraszać McKellena do udziału w przedsięwzięciach telewizyjnych, takich jak: historyczny serial "And the Band Played On" (1993) Rogera Spottiswoode'a. W tym samym roku pojawił się także w niewielkiej kreacji obok Arnolda Schwarzeneggera w "Bohaterze ostatniej akcji" Johna McTiernana oraz obok Willa Smitha w "Six Degrees of Separation" Freda Schepisi. Rok później stanął na planie "Cienia" Russella Mulcahya, w którym w głównego bohatera wcielił się Alec Baldwin. Nie brakowało także ofert nieco mniej komercyjnych.
Wiele zamieszania wywołała ekranowa interpretacja Ryszarda III, której McKellen dokonał w angielsko-amerykańskim filmie o takim właśnie tytule (1996) w reżyserii Richarda Loncraine'a. Aktor (a także autor scenariusza opartego na sztuce Szekspira) został za nią uhonorowany nominacją do Złotego Globu. Szum towarzyszył także wojennemu dramatowi o homoseksualistach w obozie koncentracyjnym - "Bent" (1997) Seana Mathiasa, prywatnie kolejnego partnera Iana. Dzięki późniejszej o rok kreacji Jamesa Whale'a, reżysera takich obrazów jak "Frankenstein" (1931), w biograficznym dramacie "Gods and Monsters", Brytyjczyk został zauważony z kolei przez Amerykańską Akademię Filmową i otrzymał, wśród wielu innych wyróżnień, nominację do Oscara.
ASTERIX I WIKINGOWIE
02.06 - 8.06
Reżyseria: Stefan Fjeldmark
Scenariusz: Stefan Fjeldmark, Jean-Luc Goossens
Na podstawie komiksu: René Goscinny, Albert Uderzo
![]()
Grupa nieustraszonych Wikingów udaje się do wioski Galów, by poznać czym jest strach. Od dawna bowiem słyszeli, że strach dodaje ludziom skrzyyyydeł. Na miejscu okazuje się, że Galowie piekielnie boją się tylko jednej rzeczy na świecie… że pewnego dnia niebo spadnie im na głowy. Gdy jednak w ręce Wikingów wpada siostrzeniec Asterixa, Skandliks, spotkanie dwóch najdzielniejszych i zaprawionych w bojach ludów może zakończyć się tylko w jeden sposób!
Aby jeszcze bardziej uatrakcyjnić obraz, do współpracy zaproszony charakterystyczne dla polskiej sceny dubbingowej postacie. Znalazła się również i Doda, która w tego typu przedsięwzięciu debiutuje, wciela się w rolę Abby. Trendix będzie miał głos Macieja Stuhra, Paragraf Grzegorz Pawlaka, a Kryptografa zagra Andrzej Gawroński. Podobnie jak w dwóch poprzednich wersjach ekranizacji komiksowej historii w rolę Asterixa wcieli się Mieczysław Morański, a Obelix mówić będzie głosem Wiktora Zborowskiego.
![]()
Wiktor Zborowski jako Obelix
Jeden z najbardziej charakterystycznych polskich aktorów, o wybitnych predyspozycjach do ról komediowych - Longinus Podbipięta w "Ogniem i Mieczem" (1999), Moryc Haber w "CK Dezerterzy" (1985). Posiada bardzo bogaty dorobek dubbingowy. Aktor użyczał głosu Obelixowi w dwóch wcześniejszych produkcjach: "Asterix i Obelix kontra Cezar" (1999) oraz "Asterix i Obelix: Misja Kleopatra" (2002) a także postaci Mufasy w obu częściach "Króla Lwa" (1994 i 1998).
![]()
Mieczysław Morański jako Asterix
Aktor specjalizujący się w dubbingu. Użyczał głosu Asterixowi w poprzednich dwóch filmach: "Asterix i Obelix kontra Cezar" (1999) oraz "Asterix i Obelix: Misja Kleopatra" (2002).
Na swoim koncie ma udział w innych znakomitych animowanych adaptacjach m.in.: "Epoka Lodowcowa" (2002), czy "Uciekające kurczaki" (2000).
TRISTAN I IZOLDA
reżyseria: Kevin Reynolds
scenariusz: Dean Georgaris
obsada: James Franco, Sophia Myles, Rufus Sewell, David O'Hara
![]()
Po upadku Rzymu, tryumfujący wodzowie Anglii zostali w brutalny sposób skarceni przez armię irlandzkiego króla Donnchadha. Jeden z nich, noszący imię Marke podejmuje próbę zjednoczenia zwaśnionych plemion Anglii. Najznamienitszym rycerzem tych czasów jest Tristan. Ranny i pozostwiony na pewną śmierć na polu bitwy, trafia pod opiekę Izoldy, tajemniczej irlandzkiej piękności, która ukryła go przed żołnierzami swojego ojca, króla Donnchadha i kurowała ciężkie rany. Niestety gorąca namiętność, jaka połączyła oboje, zakończyła się tak nagle, jak się rozpoczęła. Tristan musiał uciekać do Anglii...
![]()
James Franco ma wygląd i charyzmę klasycznego amanta filmowego, popularność zdobył jako idol nastolatek w serialu stacji NBC „Luzaki i kujony” oraz u boku Drew Barrymore w filmie „Ten pierwszy raz”, a na dodatek wcielił się w samego Jamesa Deana, za co otrzymał Złoty Glob w 2002 roku.
Franco urodził się 19 kwietnia 1978 roku w Kalifornii. Po ukończeniu liceum studiował aktorstwo, a także spędził sporo czasu na praktykach w Playhouse West w północnym Hollywood. Po roli mrocznego Daniela w „Luzakach i kujonach” (1999), James mógł liczyć na kolejne filmy o nastolatkach dla nastolatków. Obok „Tego pierwszego razu” wystąpił także we „Wszystkich chwytach dozwolonych” (2000), na planie którego poznał Marlę Sokoloff, w której się zakochał. W 2001 roku pojawił się w „Blind Spot” oraz w telewizyjnym filmie „James Dean”, który sprawił, że Franco stał się niezwykle popularny, a reżyserzy i krytycy dostrzegli w nim niezwykły potencjał twórczy. Od tamtego momentu aktor właściwie nie przestaje grać. W 2002 przypadła mu rola Harry'ego Osborne'a – przyjaciela Człowieka-Pająka (Toby Maguire) - w hicie „Spider Man”(2002) w reżyserii Sama Raimiego. Następnie zagrał w „Gangu braci” (2002) razem z Fairuzą Balk i Stephenem Dorffem i w kryminale „Dochodzenie” (2002) Michaela Catona-Jonesa u boku Roberta de Niro, który po obejrzeniu Franco w roli Deana nalegał, by to właśnie on mu partnerował. Rok 2003 zaowocował kreacją w filmie Roberta Altmana „The Company” o grupie baletowej, gdzie Franco zagrał chłopaka Neve Campbell, a w 2004 roku podjął się reżyserii filmu „The Ape”, w którym także zagrał. W tym samym roku aktor zagrał w kontynuacji superprodukcji z 2002 roku, „Spider-Manie 2”. Altman zachwycony grą Franco zaproponował młodemu aktorowi rolę w jego kolejnym projekcie „Paint” (2005), gdzie zagrała również Salma Hayek oraz Glenn Close, a reżyser „Robin Hooda” Kevin Reynolds zdecydował się obsadzić Jamesa w historycznej roli Tristana, ukochanego Izoldy w „Tristanie i Izoldzie” (2006).
W wolnym czasie Franco uwielbia malować i pisać scenariusze. W 2004 roku został zaliczony przez magazyn „People” do 50 najbardziej pożądanych partii.
%%br%% mat
