Franciszek Gąsior urodził się 21 kwietnia 1947 roku w Tarnowie. Pierwsze nauki gry w piłkę ręczną pobierał w MKS MDK Tarnów u trenera Stanisława Majorka. Jako reprezentant tarnowskiego klubu osiągnął pierwszy sportowy sukces, w październiku 1962 roku zdobywając w Nowej Hucie tytuł wicemistrza Polski młodzików. Z MKS MDK wywalczył także brązowy medal Mistrzostw Polski juniorów we Wrocławiu (1965 rok), a w 1968 roku awansował do drugiej ligi.

Po ponad dziewięciu latach gry w Tarnowie, w 1970 roku przeniósł się do Stali Mielec, z którą w 1971 roku zdobył Puchar Polski, a cztery lata później wywalczył wicemistrzostwo kraju. W 1977 roku wrócił do Tarnowa i występował w barwach Unii. Przez trzy sezony grał również w Austrii. Był zawodnikiem niezwykle wszechstronnym. Występował na prawym i lewym skrzydle, grał również jako rozgrywający i obrotowy

Był reprezentantem Polski w kategorii młodzieżowej i seniorów. W tej drugiej rozegrał 36 spotkań, zdobywając 24 bramki. Wystąpił m.in. w reprezentacji Polski, która w 1972 roku zdobyła dziesiąte miejsce w Igrzyskach Olimpijskich w Monachium. W 1973 roku uhonorowany został tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu. Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako nauczyciel i trener w MKS Pałac Młodzieży i Unii Tarnów.

Źródło UMT, fot. www.zprp.pl