Pomysł na inscenizację bitwy pod Wojniczem zrodził się w głowie Piotra Jędrasa – miłośnika historii Rzeczypospolitej Obojga Narodów i kultury sarmackiej, prowadzącego na Facebooku fanpage „Dwór Hulaszczego Sarmaty”, a na co dzień funkcjonariusza Komendy Miejskiej Policji w Tarnowie. Policjant swoją koncepcją zainteresował dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury w Wojniczu, Jarosława Bujaka, i tak dzięki ich współpracy, a także przy akceptacji i wsparciu swoich przełożonych oraz zaangażowaniu innych ludzi dobrej woli, ruszyła lawina, dzięki której Wojnicz w ostatni weekend sierpnia zamieni się w arenę działań wojennych z połowy XVII wieku.

Bitwa pod Wojniczem stoczona została 3 października 1655 roku pomiędzy wojskami szwedzkimi króla Karola X Gustawa, a dywizją armii koronnej, dowodzoną przez wojewodę ruskiego i hetmana polnego koronnego Stanisława Lubomirskiego. Była pierwszym z szeregu starć polsko-szwedzkich, podczas którego wojska polskie stawiły tak zdecydowany opór najeźdźcy, jak również kluczowym momentem pierwszego roku działań drugiej wojny północnej (1655-1660). Gdy wojska szwedzkie podeszły pod Kraków i rozpoczęły jego oblężenie, oddziały wycofującego się Lanckorońskiego udały się na wschód, by połączyć się z grupą dowodzoną przez hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewerę” Potockiego. Karol X Gustaw uznał dywizję Lanckorońskiego za zagrożenie i wkrótce po rozpoczęciu oblężenia Krakowa wyruszył na wschód, w kierunku Tarnowa, zajmując po drodze nowoczesną i dobrze ufortyfikowaną twierdzę w Nowym Wiśniczu, która poddała się bez walki. Obóz wojsk polskich znajdował na północ Wojnicza, po lewej stronie Dunajca. I to właśnie tam, na polach Wojnicza rozegrała się bitwa, w której wzięło udział około 10 tysięcy zbrojnych. Lekka przewaga liczebna była po stronie wojsk hetmana Lanckorońskiego, który dysponował ok. 5500 ludźmi, w tym 3-4 chorągwiami husarskimi, około 70 kozackimi i wołoskimi oraz niewielką ilością dragonii. Wojsko szwedzkie pod dowództwem króla składało się natomiast z kilku regimentów rajtarii, dragonii i oddziału muszkieterów, w łącznej liczbie około 4 tysięcy zbrojnych. Zmagania trwały cały dzień, a szala zwycięstwa przechylała się raz na jedną, raz na drugą stronę. Niestety wojsko koronne zdemoralizowane wcześniejszym odjazdem króla z Krakowa oraz niepowodzeniami w starciu ze Szwedami, wycofało się za Dunajec. W trakcie odwrotu z ręki nieprzyjaciela omal nie zginął hetman polny koronny Stanisław Lanckoroński. Ocalili go Wespazjan Kochowski i Stefan Bidziński.

- Jak bitwa mogła wyglądać w rzeczywistości, niebawem będzie można się przekonać w Wojniczu. Będzie naprawdę ciekawie dzięki grupom rekonstrukcyjnym zrzeszonym w Independent Regiment of Poland, którzy swoją pasję i miłość do historii przekazują ludziom na tego typu wydarzeniach zarówno w Polsce i w Europie. Wykorzystują oni ubiory, ekwipunek oraz broń używaną przez zbrojnych w XVII wieku. Będą zatem armaty, muszkiety, szable oraz strzały z tychże armat i muszkietów - zapowiadają organizatorzy.

Dodatkowymi atrakcjami podczas wydarzenia będą m.in. pokazy grup rekonstrukcyjnych, spotkanie z pisarzem i historykiem Jackiem Komudą, koncerty zespołów Góralska Hora i Rabussa z Czech, plenerowy seans filmowy „Zrodzeni do szabli” i stoiska z lokalnymi przysmakami. Szczegóły w plakacie poniżej.

Organizatorami wydarzenia są burmistrz Wojnicza -Tadeusz Bąk, komendant miejski policji w Tarnowie - insp. Mariusz Dymura oraz dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Wojniczu - Jarosław Bujak. Współorganizatorami imprezy są portal "Dwór Hulaszczego Sarmaty", Fundacja Pro Patria Semper oraz Stowarzyszenie Tarnów Pierwsze Niepodległe.

24.08. AKTUALIZACJA

Ze względu na prognozowane opady deszczu, organizatorzy plenerowej imprezy „Woynicz 1655” zdecydowali o jej odwołaniu. Wydarzenie zostało przełożone na przyszły rok.

ac / fot. Pixabay