Krzysztof Penderecki urodził się 23 listopada 1933 r. w Dębicy. Ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obec. Akademii Muzycznej) w Krakowie, w której później przez 15 lat pełnił funkcję rektora i wykładowcy. W latach 1987-1990 był dyrektorem artystycznym Filharmonii Krakowskiej.

Penderecki po raz pierwszy zdobył rozgłos w 1959 roku, na festiwalu Warszawska Jesień, gdzie premierowo wykonał utwory "Strofy", "Emanacje" oraz "Psalmy Dawida". Powszechne uznanie przyniosły mu utwory awangardowe z lat 60., takie jak „Tren Ofiarom Hiroszimy” czy „Pasja według św. Łukasza”, które zapoczątkowały pasmo jego międzynarodowych sukcesów. W latach 70. stanął za pulpitem dyrygenckim, prowadząc od tego czasu czołowe orkiestry symfoniczne w Europie, Stanach Zjednoczonych i Azji. Wśród jego późniejszych kompozycji znalazły się m.in. symfonia-oratorium „Siedem bram Jerozolimy”, skomponowana na specjalne zamówienie z okazji jubileuszu 3000 lat Świętego Miasta oraz inspirowane rodzimą historią i kulturą „Polskie Requiem”.

Krzysztof Penderecki był doktorem honoris causa kilkudziesięciu uniwersytetów, członkiem honorowym najważniejszych akademii artystycznych i naukowych, a także honorowym profesorem wielu prestiżowych uczelni artystycznych na całym świecie. Za swą twórczość uhonorowany został wysokimi odznaczeniami krajowymi (m.in. najwyższym polskim odznaczeniem – Orderem Orła Białego) i zagranicznymi, a także prestiżowymi nagrodami, m.in. pięciokrotnie nagrodą Grammy. Jego muzyka była też wykorzystywana przez największych hollywoodzkich reżyserów: Stanley'a Kubricka, Davida Lyncha czy Martina Scorsese.

Z jego inicjatywy w 2013 r. w Lusławicach utworzono Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego, które jest miejscem spotkań utalentowanych, muzyków i profesorów - wybitnych specjalistów sztuki wykonawczej, kompozycji i szeroko pojętej humanistyki.

Krzysztof Penderecki spocznie w Panteonie Narodowym w kościele św. Piotra i Pawła w Krakowie. Uroczysta ceremonia pogrzebowa odbędzie się po ustaniu pandemii koronawirusa.

Fot. Archiwum UMWM