Dzięki realizacji zadania „Artysta „Szlaku nadziei” - zakup kolekcji wojennej Stanisława Westwalewicza” realizowanego w ramach programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Kolekcje” (priorytet: Kolekcje muzealne) oraz przy wsparciu finansowym Marszałka Województwa Małopolskiego i budżetu Miasta Tarnowa zakupiono:

• 82 prace na papierze (tj. rysunki – ołówkiem, kredką, tuszem, atramentem oraz akwarele, 1 tempera i 1 plakat) z lat 1942 – 1947,
• 13 obrazów olejnych z lat 1942 – 1946.

Wszystkie prace zostały wykonane przez Stanisława Westwalewicza podczas jego wojennej wędrówki, którą rozpoczął po wybuchu wojny radziecko-niemieckiej, wstępując do Armii Polskiej gen. Andersa (prace tworzone były od roku 1942 do czasu powrotu Artysty do kraju w roku 1947). Dzieła przedstawiają sceny i widoki miejsc, w których Westwalewicz, jako żołnierz, stacjonował (m.in. Rzym, Florencja, Wenecja, Kair, Jerozolima i inne).

Zakupioną kolekcję charakteryzuje pełna spójność (pod względem osoby artysty, tematyki, czasu i okoliczności powstania).

Ponadto spadkobierca artysty – syn Andrzej Westwalewicz nieodpłatnie przekazał dokumentację jaką Stanisław Westwalewicz stworzył i jaka towarzyszyła mu w czasie szlaku bojowego, są to m.in. odręczne notatki, legitymacja wojskowa i liczne fotografie.

Muzeum Okręgowe w Tarnowie od początku swojego istnienia sukcesywnie gromadzi prace artystów związanych z Tarnowem lub o tematyce nawiązującej do samego miasta i regionu. Kolekcja Westwalewicza stanowi zamkniętą całość o dużym potencjale ekspozycyjnym. Dlatego już od 10 października przez tydzień będzie dostępna dla zwiedzających w siedzibie, Rynek 3 w ramach nowo powstałego cyklu muzealnego „Galeria jednego obiektu”.

W ramach cyklu „Galeria jednego obiektu” będą organizowane spotkania miłośników sztuki i nie tylko, podczas których będzie prezentowany wybrany obiekt muzealny lub cała kolekcja, tak jak to jest w przypadku dzieł Westwalewicza. Podczas spotkań odbywać się będą odczyty, referaty i inne formy przybliżające widzom tak obiekt jak i jego twórcę. Jeszcze w tym roku planujemy 6 takich spotkań.

Stanisław Westwalewicz ( 1906-1997)

Urodził się 13 listopada 1906 roku w Kozienicach koło Radomia. Miał zamiar studiować architekturę, ale nie został, mimo zdanego egzaminu, przyjęty na Politechnikę Warszawską i w 1928 roku rozpoczął studialna krakowskiej Akademii sztuk Pięknych. Kształcił się m.in. pod kierunkiem Włodzimierza Jarockiego, Karola Frycza i Fryderyka Pastucha. Po studiach wrócił do Kozienic, a pierwsza indywidualna wystawa jego prac odbyła się w 1937 roku w Pałacu Sztuki w Krakowie.

We wrześniu 1939 roku Stanisław Westwalewicz zgłosił się jako ochotnik do wojska, 18 września dostał się do sowieckiej niewoli i trafił do obozu w Kozielsku. Jako jeden z nielicznych więźniów uniknął śmierci w Katyniu, a w roku 1941, po wybuchu wojny radziecko-niemieckiej i po nawiązaniu stosunków dyplomatycznych pomiędzy Polską a ZSRR został żołnierzem armii Andersa. Przez pewien czas był dowódcą plutonu, później pracował w drukarni wydającej czasopismo „Orzeł Biały”.

Przez cały okres wojny, również w czasie pobytu w obozie, nie zrezygnował z twórczości artystycznej, prezentował swoje prace na wystawach m.in. w Jerozolimie, Damaszku, Kairze i Rzymie. Jako żołnierz 2 Korpusu odbył kampanię włoską, zaś po zakończeniu wojny w 1945 roku brał udział w pracach założycielskich międzynarodowego stowarzyszenia artystów „Circolo Artistico Internazionale”. W czerwcu 1947 roku powrócił do Polski i zamieszkał w Pionkach pod Radomiem, gdzie przez pewien czas pracował jako nauczyciel rysunków. W 1951 roku Westwalewiczowie przenieśli się do Pilzna, rodzinnego miasta żony Stanisława Westwalewicza, Wandy. W 1962 roku rodzina przeniosła się na stałe do Tarnowa.

W czasie swojej, trwającej kilkadziesiąt lat, artystycznej aktywności artysta wykonał tysiące rysunków, grafik i obrazów. Prace te prezentowane były na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych zarówno kraju jak i zagranicą (m.in. we Włoszech, USA, Niemczech, Słowacji, Austrii, na Węgrzech).

W ostatnim okresie życia Stanisław Westwalewicz miał kilka dużych wystaw retrospektywnych, m.in. w 1992 roku w Instytucie Polskim w Wiedniu, w następnym roku z okazji jubileuszu 60 lat pracy artystycznej wystawy jubileuszowe odbyły się w Galerii Sztuki Współczesnej w Tarnowie i Pałacu Sztuki w Krakowie. W 1996 roku, roku 90 urodzin Stanisława Westwalewicza, obrazy artysty eksponowane były w Muzeum Regionalnym w Kozienicach i ponownie w Tarnowie.

Prace Stanisława Westwalewicza to głównie martwe natury i pejzaże, malował też obrazy o tematyce religijnej, projektował witraże. Jego kościelne prace to m.in. bł Marii Teresy Ledóchowskiej w kościele w Lipnicy Murowanej, św. Judy Tadeusza w kościele karmelitów w Pilźnie, św. Michała Archanioła w tarnowskim kościele pod tym samym wezwaniem, św. Łukasza w kaplicy szpitalnej w Tarnowie. Polichromie u karmelitów w Pilźnie, w Dobrkowie, w Oleśnie, w Żyrakowie, w Porębie Radlnej, w Borowej k.Dębicy, w Zaborowie k. Brzeska i Nieczajnej k. Dąbrowy Tarnowskiej.

Nestor tarnowskiego, a może i polskiego malarstwa pracował praktycznie do końca życia. Prawdopodobnie w ostatnim jego okresie był najstarszym czynnym twórczo artystą w kraju. Za swą twórczość otrzymał wiele odznaczeń, nagród i wyróżnień, zarówno w kraju jak i za granicą, m.in. Włoski Krzyż zasługi „La Croce al Merito di Guerra”, medal „Za zasługi dla miasta Tarnowa”, nagrodę MKiS za osiągnięcia w upowszechnianiu kultury i Złotą Odznakę ZPAP. Zmarł 15 maja 1997 roku w Tarnowie.

Imię Stanisława Westwalewicza nosi obecnie Gimnazjum nr 8 w Tarnowie. Artysta jest również patronem ulicy przy której mieści się Zespół Szkół Plastycznych w Tarnowie.