[[fotka1]] Pan Stanisław Michalkiewicz, razem z Panem Wojciechem Popielą - Prezesem tarnowskiego oddziału UPR, również kandydującym do PE, przedstawili w siedzibie UPR na konferencji prasowej, wizję UPR dotyczącą współpracy europejskiej.

Pan Stanisław Michalkiewicz jest kandydatem do PE z okręgu nr 10 (woj. Małopolskie i Świętokrzyskie) i znajduje się na pierwszym miejscu na liście wyborczej UPR, zaś Pan Wojciech Popiela na miejscu drugim.

UPR było przeciwnikiem przystąpienia do Unii Europejskiej, jednak teraz wystawia swoich kandydatów z dwóch powodów - cytujemy za Panem Michalkiewiczem: 

„Polska do Unii Europejskiej jednak weszła, więc my również, chociaż niechętnie -  w niej się znaleźliśmy. W takiej sytuacji patrioci polscy, bo za takich się uważamy, powinni w trudniejszych warunkach niż się spodziewali jednak bronić interesu państwowego Polski”

„Uczestnictwo w PE stwarza dodatkowe możliwości działania dla partii politycznych w kraju i chcemy z tego skorzystać.”

„Naszym celem w UE jest obrona Europy przed Unią Europejską

Błędem jest bowiem, stawianie znaku równości, między Europą i Unią Europejską – to są dwie różne rzeczy. Europa to jest pojęcie geograficzne, historyczne i kulturowe, natomiast Unia Europejska to jest eksperyment , naszym zdaniem niezbyt fortunny.”

Można porównać Unię Europejską i Europę tak jak: Rosja i Związek Radziecki, Niemcy i III Rzesza, Polska i PRL”

„Co to znaczy bronić Europy przed Unią Europejską? Przede wszystkim przed dwoma zagrożeniami, mianowicie, zagrożeniem przed centralizacją. UE zmierza do tego i to wyraźnie widać tę ewolucje w konstytucji europejskiej. UE ma tendencje do zmiany dotychczasowej formuły funkcjonowania z formuły konfederacji jaka jest obecnie, czyli związku państw w kierunku federacji , czyli państwa związkowego”

„Drugą naszą linią obrony, to jest w najgorszym przypadku utrzymanie na dotychczasowym poziomie, a w najlepszym rozszerzenie samodzielności państw wchodzących do UE, w zakresie polityki fiskalnej”

„Parlament Europejski jest instytucją nie wyposażoną, w zbyt wielki zakres kompetencji, ale pewne kompetencje ma i my chcemy te kompetencje wykorzystać do maksimum, współdziałając z tymi posłami PE, którzy myślą podobnie jak my, a takich jest całkiem sporo"

Stanisław Michalkiewicz o istniejącej ordynacji wyborczej:

„Mamy do czynienia z procesem oligarchizacji  życia politycznego, pod osłoną retoryki demokratycznej. Tak naprawdę ordynacje wyborcze, prowadzą do tego, że kilkunastu do kilkudziesięciu ludzi w Polsce, bez jakiejkolwiek kontroli demokratycznej właściwie kreuje cały aparat państwowy”

„Ścisłe sztaby partyjne układając listy wyborcze, tak naprawdę w ogóle decydują, kto będzie miał szanse przedostać się do parlamentu. Na tym etapie, na etapie tworzenia list wyborczych, kiedy jeszcze nie odbywa się żadne głosowanie, tych kilkunastu, no... 30 ludzi w Polsce, tak naprawdę decyduje o całym aparacie państwowym, kto w ogóle się może do niego dostać. Ja to nazywam procesem oligarchizacji pod osłoną retoryki demokratycznej”.

Stanisław Michalkiewicz o biegunce legislacyjnej

„Ustawodawstwo jest tak obszerne, że przekracza możliwości umysłu ludzkiego. W rezultacie ludzie nie znają tego ustawodawstwa i w obrocie prawnym stosują prawo naturalne, tzn zachowują się tak jak im się wydaje, że powinno być, ale prawdopodobnie naruszają jakieś obowiązujące przepisy. Przepisy nie służą tak naprawdę funkcjonowaniu czegoś, ale służą ustaleniu władzy oligarchii, która zawsze może nas skarcić”

Spotkanie z mieszkańcami Tarnowa odbędzie się w sobotę 29 maja 2004 o godz.
18.30 w Klubie Gwiazda, ul. Kopernika 7.

STANISŁAW MICHALKIEWICZ

Urodzony 8 listopada 1947 roku w Lublinie. Szkołę podstawową i Liceum
Ogólnokształcące ukończył w Bełżycach. Studia prawnicze na Uniwersytecie
Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie ukończył w roku 1969 W roku 1972
ukończył podyplomowe Studium Dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim.

W roku 1977 nawiązuje kontakt z Wojciechem Ziembińskim i Adamem
Wojciechowskim - działaczami Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela w Polsce. Przystępuje do Ruchu i jako pierwsze zadanie otrzymuje polecenie wyjazdu do Francji w celu nawiązania kontaktu z red. Jerzym Giedroyciem i przywiezienia do Polski pieniędzy zebranych przez redakcję "Kultury" na potrzeby ROPCiO. Po wykonaniu tego zadania otrzymuje polecenie zorganizowania pisma dla środowisk wiejskich. Pierwszy numer tego pisma pt."Gospodarz" ukazuje się w grudniu 1977 r. Linię polityczną  i programową "Gospodarza" stanowiła obrona prywatnej własności ziemi i gospodarki rodzinnej oraz przeciwdziałanie tzw. socjalistycznym przeobrażeniom na wsi, zmierzającym do podporządkowania rolników administracji państwowej. Po utworzeniu w roku 1980 NSZZ "Solidarność" Stanisław Michalkiewicz nawiązuje
współpracę z drugoobiegowym wydawnictwem "Krąg", kierowanym przez Wojciecha Fałkowskiego. W początkach stanu wojennego Michalkiewicz zostaje usunięty z pracy w "Zielonym Sztandarze" w ramach tzw. weryfikacji. Na przełomie marca i kwietnia 1982 r. wydaje dla wydawnictwa "Krąg" książkę Andrzeja Alberta
(prof. Wojciech Roszkowski) "Najnowsza historia Polski".

W maju 1982 roku zostaje internowany w Białołęce, gdzie zaprzyjaźnia się z
Januszem Korwin-Mikkem. ("Janusza Korwin-Mikke zauważyłem po raz pierwszy na początku lat 80-tych (...) W parę miesięcy po ogłoszeniu stanu wojennego znalazłem się w Białołęce, gdzie okazało się, że Janusz Korwin-Mikke siedzi w sąsiedniej celi nr 18. Poznaliśmy się bliżej w najbliższą niedzielę na Mszy św. odprawianej w barakowej świetlicy (...) Tak rozpoczęła się nasza przyjaźń.")

Po zwolnieniu z obozu podejmuje pracę robotnika rolnego w okolicach Grójca, a później - robotnika w firmie "Thomex".     W tym okresie, wykorzystując kontakty z drukarzami, organizuje druk ulotek dla potrzeb podziemnej "Solidarności".

Jesienią 1983 roku, wraz z Marianem Miszalskim, rozpoczyna wydawanie
podziemnego pisma "Kurs", co inauguruje powstanie wydawnictwa o tej samej nazwie. "Kurs" jest przedsięwzięciem samofinansującym się. W latach 1983 -1989 ukazało się 40 numerów "Kursu" oraz ponad 20 książek, wśród których były m.in: "Rewolucja konserwatywna w Ameryce" Guy Sormana (nakład 5,5 tys. egz.), "Wolny wybór" Miltona Friedmana (2 tys. egz.) "Nowe bogactwo narodów" Guy Sormana (2 tys. egz.), "Nie trzeba głośno mówić" Józefa Mackiewicza - 4 tys. egz.) Linia polityczna miesięcznika i wydawnictwa "Kurs" sprowadzała się do propagowania konserwatywnego liberalizmu i liberalnych rozwiązań gospodarczych.

 W roku 1987 Michalkiewicz, wraz z innymi sygnatariuszami (m.in. śp.
Stefanem Kisielewskim), podpisuje akt założycielski partii politycznej Ruch
Polityki Realnej, której prezesem zostaje Janusz Korwin-Mikke. Jest to
pierwsza partia polityczna w życiu Stanisława Michalkiewicza. W maju 1988 roku zostaje aresztowany podczas transportu książek "Kursu" i we wrześniu skazany na konfiskatę mienia. W marcu 1990 roku wchodzi do zespołu redakcyjnego tygodnika "Najwyższy Czas!" i zostaje członkiem władz krajowych Unii Polityki Realnej (pod taką nazwą zarejestrowała się w grudniu 1990 roku partia utworzona w roku 1987).  

W roku 1992 zostaje redaktorem naczelnym "N.Cz!". Po krótkiej przerwie na przełomie lat 1992/93 (praca w redakcji gazety "Nowy Świat"), powraca na stanowisko redaktora naczelnego "N.Cz!", które zajmuje aż do jesieni roku 1997, kiedy zostaje prezesem Unii Polityki Realnej, po rezygnacji z tej funkcji Janusza Korwin-Mikkego.

W roku 1992 uzyskał z rąk Marszałka Sejmu nominację na sędziego Trybunału Stanu, którym był aż do rozwiązania Sejmu w roku 1993. W roku 1991 Michalkiewicz opracował projekt "małej konstytucji", wydatnie zwiększający uprawnienia prezydenta i próbował, acz bez większego powodzenia, zainteresować nim ówczesnego Prezydenta RP Lecha Wałęsę. W roku 1992 opracował projekt konstytucji (Konstytucja Prawicy), przewidujący system prezydencki. Projekt ten nie uzyskał niezbędnego poparcia ówczesnych parlamentarzystów m.in. z powodu postulatu ograniczenia liczebności Sejmu do120 posłów. Michalkiewicz był także autorem kilku innych projektów ustaw, m.in. projektu ordynacji wyborczej (1992 r.), przewidującej wybory wg zasad większościowych. Projekt ten został jednak głosami posłów centroprawicowych i posłów SLD zdecydowanie odrzucony przez Nadzwyczajną Komisję ds. Ordynacji
Wyborczej.

 Stanisław Michalkiewicz jest również autorem książek. Oprócz wspomnianej już broszury "Monologi", w latach 90. ukazały się następujące jego książki: "Ulubiony ustrój Pana Boga", "Na gorącym uczynku", "Choroba czerwonych oczu" oraz "W przededniu końca świata". Pracuje jako dziennikarz i wykładowca ("Powściągliwość i Praca, "Nasza Polska i in.) Zasiada w kapitule Nagrody Literackiej im. J. Mackiewicza. Żonaty, troje dzieci.


"Stanisław Michalkiewicz bezspornie należy do wirtuozów felietonistyki
polskiej; nawet jego wrogowie nie mogliby mu tego miana odmówić. (...)
Stanisław Michalkiewicz jest więcej niż felietonistą rasowym - jest
felietonistą wybitnym. Jako felietonista przejdzie do historii pośród
niewielkiej grupy asów felietonistyki sarmackiej. Świętochowski, Prus,
Nowaczyński, Żeleński (Boy), Mackiewicz (Cat), Kisiel i jeszcze paru
innych - to czołówka. Niełatwo dorównać takim monumentom. Michalkiewiczowi się udało, czemu uczciwie zaprzeczyć -co już mówiłem- nie może nikt.(...)" Waldemar Łysiak ( z przedmowy do książki S.Michalkiewicza, p.t.: "W przededniu końca
świata" )

***

Wojciech Popiela ma 33 lata. Jest absolwentem Politechniki Krakowskiej i SPR przy Wyższej Szkole Oficerskiej we Wrocławiu. Pracuje w banku. Od roku 1999 jest prezesem oddziału tarnowskiego UPR. Członek Stowarzyszenia KoLiber. Publikował w tygodniku "TEMI" i "Małopolskiej Gazecie Studenckiej". Jest felietonistą miesięcznika "Moja Bochnia i Powiat". W roku 2002 był inicjatorem ogólnopolskiej akcji przeciwko przymusowi instalowania kas fiskalnych w taksówkach. W roku 2003 współorganizował w Krakowie międzynarodową konferencję "Ethical Foundations of Economy".

Niedługo na tarnow.net.pl zamieścimy wywiady z Panem Stanisławem Michalkiewiczem i z Panem Wojciechem Popielą.