Na wystawę składa się 45 plansz, na których prezentowane są zdjęcia ukazujące zabytki przedceltyckie i celtyckie oraz późniejszą architekturę średniowieczną (do XIVw.), związaną z przyjęciem chrześcijaństwa przez ludy celtyckie Irlandii.

Jeszcze przed przybyciem Celtów na "zieloną wyspę" powstały kamienne chaty - "ule" z Fahan na półwyspie Dingle i liczne dolmeny na płaskowyżu Burren.

Celtowie przybyli do Irlandii prawdopodobnie już w IV wieku przed Chrystusem. Najstarszymi obiektami celtyckimi są między innymi grobowce korytarzowe z doliny rzeki Boyne; jak ten z Newgrange - w mitologii celtyckiej określany jako siedziba boga Oengusa i Duchów z Zaświatów, kamienne kręgi kultowe z Beaghmore, czy też grodziska pierścieniowe z półwyspu Kerry i Inishowen.

Sercem celtyckiej Irlandii jest Tara, stolica pięciu królestw iryjskich, powstałych ze struktur plemiennych i klanowych w III i IV wieku. Tutaj wybierano Wysokich Królów Irlandii i tu również była ich nekropolia. Po przyjęciu chrześcijaństwa, co związane jest z misją św. Patryka, odbywały się tu pierwsze synody biskupów.

Przyjęcie chrześcijaństwa było ważnym wydarzeniem w dziejach Irlandii, a powstanie silnych ośrodków klasztornych odegrało istotną rolę w chrystianizacji Europy.

Jednym z najstarszych zachowanych obiektów sakralnych jest oratorium Gallarus z półwyspu Dingle. W okresie od V do XIV wieku powstało wiele opactw, których pozostałości znajdują się między innymi w Glendalough, Kilmacduagh, Clonmacnoise, Monasterboice, Jerpoint. Osobne miejsce zajmuje skała Cashel, będąca opactwem i siedzibą królewską. Zazwyczaj opactwo obejmowało zabudowania klasztorne i kościelne z charakterystyczną okrągłą wieżą oraz cmentarze ze stellami i wysokimi krzyżami. Stelle rzeźbione motywami krzyża wpisanego w okrąg i bogato zdobione, z czasem przekształciły się w wysokie krzyże z charakterystyczną obręczą, spinającą ich ramiona. Najpiękniejsze z nich z bogatą ornamentyką motywów figuralnych i plecionki pochodzą z IX - XII wieku i znajdują się w Ardboe, Clonmacnoise, Monasterboice i w Kilfenorze.

Fascynujące, niezwykle różnorodne krajobrazy Irlandii są wspaniałym tłem dla tych zabytków. Surowy, wapienny płaskowyż Burren i bazaltowa Grobla Giganta kontrastują z zielonymi równinami nad jeziorem Neagh. Niezwykle malownicze są poszarpane, skaliste półwyspy Beara, Kerry i Dingle; szczególne wrażenie wywierają klify Moher i Bunglass.

Elżbieta Chrzanowska ma szczególny dar "opowiadania" wrażeń poprzez fotografie. Tak piękne zdjęcia zabytków i przyrody można spotkać niezwykle rzadko i dlatego naprawdę warto tę wystawę zobaczyć.

Elżbieta Zofia Chrzanowska - geofizyk, absolwentka AGH, adiunkt w Politechnice Krakowskiej. Jej pasją są podróże - co roku wraz z przyjaciółmi przemierza nowymi szlakami Europę. Z każdej podróży przywozi nowe fotografie, które prezentuje później na licznych wystawach. Na jej dorobek artystyczny składa się 31 indywidualnych wystaw fotograficznych; jej zdjęcia prezentowane też były na czterech wystawach zbiorowych. Wystawiała swoje prace między innymi w takich miejscach jak:

- Galeria GIL Politechniki Krakowskiej [1995 - 2004]

- Galeria Kanonicza 1 Politechniki Krakowskiej [ 2001- 2003]

- Foto Galeria NCK [1996, 1998, 2001]

- Galeria Centrum NCK [2001] i Galeria Podróżników NCK [2004]

- Mini Galeria w Śródmiejskim Ośrodku Kultury w Krakowie [1997, 1999]

- Muzeum Archeologiczne w Krakowie [1998, 2001, 2002, 2005]

- Galeria Stara Polana w Zakopanym [2002]

- Klub Pracowników AGH [2000, 2003]

- Centrum Edukacji Europejskiej w Jastrzębiu Zdroju [2005]

- Centrum Kultury "Światowid" w Elblągu [2006]

Ekspozycja czynna będzie codziennie od 15 marca do 14 kwietnia w godzinach od 10.00 do 18.00 w Tarnowskiego Centrum Kultury. Bilety w cenie: 2 zł - normalne, 1 zł - ulgowe do nabycia - Biurze Obsługi TCK - Rynek 5.