Andrzej Grabowski- (ur. 1952 r.) debiutował na deskach krakowskiego Teatru Słowackiego, uznanie krytyki i publiczności zyskał uczestnicząc w przedstawieniach Schaefferowskich: ”Kwartet dla czterech aktorów”, „Scenariusz dla trzech aktorów”, wreszcie monodramie „Audiencja V”. Otrzymał wiele teatralnych nagród i wyróżnień.
Jedna z największych gwiazd w historii Tarnowskiego Teatru. W Teatrze im. Solskiego zagrał między innymi Lelia w „Łgarzu” Carlo Goldoniego w reż. Giovanniego Pampiglione (1975), Belusa w „Przepraszam czy tu biją” Marka Piwowskiego w reż Ryszarda Smożewskiego (1976),”Janosika, czyli na szkle malowane” Ernesta Brylla (1977) w reż. Henryka Dudy, Dragomira w „Oszczerstwie” Caragiale Iona Luki w reż. Juliana Visy (1978), Patrukia w „Poskromieniu złośnicy” Williama Shakespeare’a w reż. Juliana Visy (1978).
Cała Polska zna Andrzeja Grabowskiego dzięki dwóm rolom: Andrzeja Jurewicza w serialu
„Boża podszewka” oraz Ferdynanda Kiepskiego, bezrobotnego, rubasznego miłośnika piwa z niespełnionymi ambicjami biznesmena, głównego bohatera sitcomu
„Świat według Kiepskich”.
Jest aktorem bardzo wszechstronnym – w Teatrze Telewizji zagrał między innymi
Gruszczyńskiego w „Śnie srebrnym Salomei” w reż. Krzysztofa Nazara, Posła Miarkę w „Racji głodowej” w reż. Sylwestra Chęcińskiego, Kaczulskiego w „Rodzinie” w reż. Kazimierza Kutza, Wazgirda w „Listopadzie” w reż. Mikołaja Grabowskiego, Lebiadkina w „Sprawie Stawrogina" w reż Krzysztofa Zalewskiego, Prezydenta w „19. południku”w reż. Juliusza Machulskiego.
Najważniejsze role teatralne Andrzeja Grabowskiego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego to: Szwonder w „Psim sercu” Michała Bułhakowa w reż. Rydolfa Zioły (1983), Poeta w „Irydionie” Zygmunta Krasińskiego w reż Mikołaja Grabowskiego (1983), Rutiłow w „Małym biesie” Fiodora Sołoguba w reż. Rudolfa Zioły (1985), Tom Sergeant w„Przedświcie” Dawida Hare’a w reż. Włodzimierza Nurkowskiego (2000).
Ostatnim sukcesem Grabowskiego jest grany z werwą Argan w „Chorym z urojenia” Moliera w reż. Giovanniego Pampiglione (2000).
Na pytanie dziennikarza: Z czym dzisiaj kojarzy się Panu Tarnów?
Andrzej Grabowski odpowiada: Z młodością, miłością, z sukcesami, zupełnie przyzwoitymi pieniędzmi, za które na pierwszomajowym kiermaszu mogłem sobie kupić rower. Ze wszystkim, co najpiękniejsze.